Motyle w brzuchu. Metafora do bani. Prędzej wściekłe pszczoły.

 Taka święta, że nawet urodą nie grzeszy.

 Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.

 Magia jest pstrokatym rumieńcem kultury zastrzelonej przez Warhola.

 Anastasio, ja się nie bawię w serduszka i kwiatki. Nie bawię się w ten cały romantyzm...

 Wdzięczność ma krótką pamięć.

 Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei.

 Z dwojga złego wybiera ten, któremu brakuje odwagi, by zmierzyć się z oboma.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą,
a rodzina zawsze zostaje.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 To niesamowite, jak wiele można ukryć, uśmiechając się..