Nie dobijaj się tym, co mogłaś, albo powinnaś była zrobić. ...

 Czuję się jak wyrwana z koszmaru. Dzień jak co dzień.

 Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.

 Nie należy wierzyć, iż istnieją granice grozy, który zdolny jest przyjąć ludzki umysł.

 Żyję ot tak sobie, jak przelotny ptak ze złamanym skrzydłem. Nie mogę pofrunąć dalej.

 Kiedy boisz się, przynajmniej wiesz, że żyjesz.

 Żyłem jak chciałem i umrę jak mi się podoba.

 Ptak w ręku jest warty dwóch na krzaku.

 Traktuj innych tak, jak przypuszczasz, że oni będą traktować Ciebie.

 Świat jest jednak ciężko chory.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.