
Szlachetny człowiek wymaga od siebie, prostak od innych.
Szlachetny człowiek wymaga
od siebie, prostak od innych.
Głowa do góry. Tylko głupcy wpatrują się w czubki swoich butów.
Pierwsza miłość to taka słodka udręka.
Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.
W sercu pustyni czy wśród tłumu, co za różnica? Człowiek w swej istocie jest wszędzie samotny...
Bo w życiu to wszystko lepiej smakuje, jak jest przyprawione miłością. Trzeba jej dodawać wszędzie. Gdzie się tylko da.
[...] nie wiedziała, co to miłość. Nigdy nie słyszała tego słowa, użytego w jego ziemskim znaczeniu. Nie wiedziała więc, jak nazwać to, co teraz czuła. Czy jednak człowiek, który nie zna nazwy swej choroby, jest przez to mniej chory?
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie zgadza się być tym, czym jest.
Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z drugą osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.
Dzisiejszy dzień to dla mnie pierwszy i ostatni dzień wieczności.
I tak właśnie ci, którzy oświecają nas, sami są ślepcami.