
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież ...
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.
Ojciec za pieprz życia uważał miłość w wielorakiej postaci.
Najpierw musi się wszystko zawalić, żeby człowiek mógł zobaczyć, co jest słuszne, a co nie.
Każdy człowiek powinien postrzegać siebie jako istotę której istnienie jest konieczne.
Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie,
a potem drugich.
Niektórzy ludzie czują deszcz,
inni po prostu stają się mokrzy.
Każdy kiedyś umrze. Ale są tacy, na których odejście nigdy nie będziemy gotowi.
Nie można poważnie planować przyszłości, odrzucając przeszłość.
Nadzieja to jednak czasem strasznie wredna suka.
Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów.
Nigdy nie jest dobrym pomysłem siadanie do rozmowy z przekonaniem, że koniecznie musimy osiągnąć dogmatyczny kompromis. Więcej luzu. My jesteśmy tu, oni są tam.
Możemy się szanować, ale nie musimy pozbawiać się czegoś, przystępując do dialogu. To do niczego
nie prowadzi.