
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież ...
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.
Życie jest to opowieść idioty, pełna wrzasku i wściekłości, nic nie znacząca.
Istnieją dwa rodzaje ludzkiego cierpienia. Takie, które nas goni, oraz takie, za którym my uporczywie gonimy.
I czemu to takie nic jest właśnie czymś dla mnie?
Chyba niektórzy ludzie są skonstruowani inaczej niż reszta.
Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.
Nie ten głupi, kto głupi, tylko ten, co idzie za nim.
Nie da się zjeść ciastka nie tracąc go.
Po cóż iść tropem tego, co się już skończyło?
Człowiek, który stracił wszystko nie cofnie się przed niczym.
Trudno o lepsze lekarstwo na przygnębienie niźli praca na rzecz innych