Najmroczniejsze umysły skrywają się za fasadą najzwyklejszych twarzy.

 Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.

 (...) i tak wszystko zaraz się skończy i nic nie zostanie tu po nas, tylko piasek jasny
na plaży wiecznego życia,
po nienawiści - zgliszcza,
po krzyku - głucha cisza,
po człowieku - proch.
Po wschodzie, południu jest zachód i dzień gaśnie
w gęstej ciemności, więc mocno się przytulmy i nie pamiętajmy niczego złego, tylko to jedno: że łączy nas miłość bez kresu...

 Życie bez żadnych błędów nie jest nic warte.

 Ale wszystko, co można zbudować, można również zniszczyć.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Świat zasługuje na to, aby go odkrywać nie raz i nie dwa.

 Wszystko było przeczekiwaniem, a ja myślałam, że jest życiem.

 Pokręcenie stanowiło normalny stan większości ludzkich umysłów. Smutne, ale prawdziwe.

 Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz.

 Żeby idea stała się ciałem, trzeba ją podlewać szmalem.