Literatura jest najlepszą zabawką, jaką wymyślono, żeby drwić z ludzi.

 (...) nie ma żadnej obiektywnej miary nieszczęścia. Nieszczęście jest czymś relatywnym i indywidualnym.

 Chwila za chwilą, [...] a na to, by życie się z tego złożyło, życie całe się czeka.

 Łatwo jest być szlachetnym, gdy śpisz w puchach.

 - Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.

 Brak strachu nie wynika z czystego sumienia, lecz z braku świadomości bliskości śmierci.

 Wierzę wyłącznie w wielką miłość i na nią czekam.

 Jestem opętany przez wiecznie nienasycone demony dotyku.

 Człowiek musi wiedzieć, co chce osiągnąć, a potem zdecydować, jak to zrobić.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.