Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.
Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.
Przecież wszystko kiedyś zniknie. Wszyscy żyjemy, idąc naprzód. Większość rzeczy, które nas otaczają, znika wraz z naszym przesuwaniem się. Nie ma na to rady. Kiedy nadchodzi czas, znikają.
Wiem - przyznał cicho. Ale ja ciągle tu jestem. I wciąż kocham cię jak szalony.
– Powinnam cię przeprosić, ale wcale nie jest mi przykro.
– A mi powinno być przykro, że tobie nie jest przykro, ale też nie jest mi przykro
Zawsze byłem sam sobie nauczycielem - rzekłem sucho - I muszę przyznać, że zawsze byłem też swoim ulubionym uczniem.
Nie zrobią mi krzywdy, bo nie grozi mi to, co wam. Nie został już nikt, kogo bym kochała.
Życie oprócz miłości i szczęścia jest jedynie ciągiem nieistotnych zdarzeń.
Służące wiedzą wszystko – znacząco wznosząc łapę, zauważył kot. – Jest błędem sądzić, że są ślepe.
Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.
Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać go naprawdę.
Jestem z innej bajki. Nie zadawaj się ze mną.