Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.

 Poczułam ucisk w piersi i przez chwilę cały świat zamknął się w jego zielonych oczach.

 Nie w tym rzecz, ile jeszcze przed nami upadków, ale w tym ile razy będziemy mieli siłę wstać.

 Bądźcie realistami, chciejcie niemożliwego.

 Spacer, to kilkaset kroków, a wydaje się dookoła świata..

 Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.

 Bieda w żaden sposób nie usprawiedliwia braku kultury.

 My, kobiety mamy pewną wstydliwą skrywaną cechę, do której się nie przyznajemy. W każdym razie ja się do niej nie przyznaję. Zazdrościmy innym kobietom.

 Tylko ci, którzy mają duszę, zastanawiają się nad tym.

 CHCĘ POWIEDZIEĆ, ŻE NA KAŻDEGO PRZYCHODZI WŁAŚCIWY CZAS.

 Chłodny i rozkoszny, migocący cień gałęzi. Czasami myślę,
że właśnie po to żyję, dla takich pięknych, wspaniałych chwil.