Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych ...

 Życie wygląda tak jak na nie patrzysz.

 Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.

 Zamiatanie wszystkiego pod dywan i zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci czasami obraca się przeciwko nam.

 Dom jest tam, gdzie żyją twoje wspomnienia, osoby, które kochasz.

 Poranne światło wibrowało w pokoju jak kurz, jak nieznośne przypomnienie o dniu, który był przed nią. Cały długi dzień. Całe życie.

 Ilekroć wyrzekasz się czegoś, wiążesz się z tym na zawsze.

 Byłoby prawie normalnie. Tylko ja, moi przyjaciele i moja martwa dziewczyna.

 Wczoraj rodzi się z jutra, a jutro z wczoraj.

 Zajmij się własnym polem,
nim przyjrzysz się polu sąsiada.

 Takie jest piękno muzyki: nie mogą ci jej odebrać...