- A ty jak się masz? - spytał Puchatek. - ...

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

 Tysiąc, a może milion razy i na tysiąc, a może milion sposobów próbował być.

 Często wystarczy jedna chwila, by wszystko zmienić.

 Szczęście wywyższa, szczęście poniża, wszystko na świecie czasowe i przemijające... każda rzecz by woda przepływa, by liść na drzewie żółknie i gnije...

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.

 Nikt nie zobaczy łez przez wnętrze płynących i nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.

 Człowiek nie może walczyć ze swym przeznaczeniem.

 Łapówka otworzy każde drzwi. Nawet te, których pilnuje czarownica.

 Biedny, kto gwiazd nie widzi bez uderzenia w zęby.

 Sądzisz że coś o mnie wiesz, ale to tylko wspomnienia, nic więcej.