- A ty jak się masz? - spytał Puchatek. - ...

 Wiara jest podporą, której chwyta się ten, kto wątpi w swoje jutro.

 Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.

 W życiu jest coś więcej do zrobienia niż tylko zwiększać jego tempo.

 Jakże nisko upadają wielcy.

 I jak tu nie być optymistą, gdy moi wrogowie okazali się takimi świniami jak przewidywałem.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Strach dzielony z kimś ma nie takie wielkie oczy.

 ... nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi.

 Matematyka nie jest tak ważna, za jaką się ją uważa.

 Wolę umrzeć jutro niż żyć sto lat nie znając Ciebie.