
Daremnie walczyłem ze sobą. Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. ...
Daremnie walczyłem ze sobą. Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.
Piję, aby inni ludzie byli bardziej interesujący.
Ja nie płaczę... [...]
Ja mam tylko w środku trochę za dużo deszczu...
Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.
Większość ludzi używa ołówków do pisania. Damon skreśla nimi ludzi.
(...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.
Niekiedy łatwiej się zdobyć na wielki gest, który potomni będą wspominali po wiek wieków, niż na rodzaj codziennej, szarej i nieefektownej odwagi.
Okazywać swoją uczoność to okazywać nieumiejętność schlebiania cudzej próżności.
Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie.
W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.
Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
Kto nie wie że ma wybór, temu go nie brakuje.