W końcu ile razy można czyjeś serce przepuścić przez magiel.

 Patrzyłem, jak odchodzi: pociągnięcie pędzla rozmywające się na płótnie czasu.

 Więc powiedz mi teraz, w czym zawiniłem kochając Cię całym sercem.

 Ja w pańskim wieku zachowywałem się jak ten sklep całodobowy na rogu: z rana, w południe czy w nocy zawsze możesz do nas wskoczyć.

 Bo ja, będąc dzieckiem z uśpioną mową duszy, teraz usłyszałem cię.

 Gdyby Bóg chciał, żebyśmy byli równi, to zrobiłby nas równymi.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak traktuje kogoś, kto nie może mu się w żaden sposób odwdzięczyć.

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Miłość jest niszcząca.

 Im niżej upadniesz, tym wyżej pragnie się wzbić twoja świadomość.

 (...) nigdy rzeczywistość nie dorówna marzeniom.