Niepowodzenia tworzą ludzi albo ich łamią.

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 Życie jest cierpieniem, przetrwać znaczy odkryć w nim sens.

 Nie ma nic bardziej namiętnego od pierwszej miłości.

 Nikt prawie nie wie,
dokąd go zaprowadzi droga,
póki nie stanie u celu.

 My, ludzie czasem jesteśmy dziwni. Mamy talent do zaczynania ciągle od nowa, dążymy do trwałości i jednoznaczności, ale życie pełne jest niespodzianek i niejasności.

 Słońce stanęło w zenicie: Oglądam się na przebytą drogę: to ma być moje życie? Patrzeć się na to nie mogę!

 Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.

 Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?

 Chęć i potrzeba to dwie różne rzeczy.