Świat się zmienia, słońce zachodzi a wódka się kończy

 Najpierw dojdź do rzeki, a potem się martw, czy powódź mostu nie zerwała.

 Serce miałem jakby wszędzie naraz.

 My, młodzi, silni, odważni i pełni werwy padamy na kolana, zdruzgotani ciężarem życia.

 Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją
w naszych sercach; tak Bóg chciał,
abyśmy nigdy nie byli sami.

 Cisza i zapomnienie to rozkoszne formy zemsty.

 Zazdrość to nie jest piękne uczucie, lecz niestety wiąże się ściśle z miłością.

 Są osoby, o których się pamięta i osoby, o których się śni.

 Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej.

 Zwykle to się w nas wypaliło jeszcze nas oczernia.

 Odważni są ci, którzy zostają i walczą u twego boku.