Sentymenty sentymentami, a żreć i chędożyć trzeba

 Odważny jest ten, kto wie, że przegra zanim jeszcze rozpocznie walkę, lecz mimo to zaczyna i prowadzi ją
do końca bez względu na wszystko.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Honor wiąże się ze sprawiedliwością, nigdy z krwią niewinnego.

 Tylko we śnie jesteśmy wolni. Na jawie musimy się śpieszyć.

 Widzieć jedynie oczyma, to nie widzieć wcale.

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Niech się dzieje wola nieba,
Z nią się zawsze zgadzać trzeba!

 Być może taka jest ludzka natura. Charakteryzuje ją brak poczucia bezpieczeństwa.

 W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.

 Poświęcenie z miłości to coś niemal tak potężnego, jak odkupienie duszy.