Kiedy się przyzwyczajasz to tak jakbyś umierał.

 Jaki mężczyzna zwróci na ciebie uwagę, skoro sama siebie nie lubisz?

 Jak może dać życie, jeśli nie wie nawet, po co żyć?

 Przyjaciele to forma przeprosin Boga za nasze rodziny.

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.

 Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co się tutaj działo, nie było jego historią.

 Zdemaskujesz jedno kłamstwo, tylko po to, by pojawiło się dziesięć kalejnych pytań w nim.

 Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.

 Ubóstwo cnoty nie traci.

 Nadzieja na braterstwo, do którego oświecona elita może przymusić lud dekretem, stanowi naturalna podstawę dla totalitarnej tyranii.

 Wiedza bowiem przynosi ból.