Żyłem jak chciałem i umrę jak mi się podoba.

 Było ich tylko czterech, więc Will miał znaczną przewagę.

 To żałosne, co w dzisiejszych czasach uchodzi za żart.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 - A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy?
- Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

 Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.

 Polityczni mówcy są jak automaty:
górą wrzuca się pół myśli,
a dołem wychodzi całe zdanie.

 Tanecznym krokiem zbliżało się do mnie coś zielonego.

 Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.

 I żeby nie musieć zaczynać od nowa. Wiesz, co to kosztuje, zaczynać miłość, mówić znowu te same słowa i wierzyć, że te same czyny są nowe?