Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według ...

 (...) nie ma żadnej obiektywnej miary nieszczęścia. Nieszczęście jest czymś relatywnym i indywidualnym.

 Jego twarz, ciało, sposób patrzenia na mnie, absolutnie wybuchowe zjawisko.

 Człowiek planuje, Bóg z tego żartuje.

 Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.

 Nic. Nic nie widziałem i niczego nie czułem. Jedynie... pustkę, brak koloru, brak czasu. Nicość. Nie wierzyłem, że kiedykolwiek byłem i miałem jakiś kształt.

 (...) ludzi zbliżają nie tylko wspólnie rozwiązane sprawy ale i te wspólnie spartaczone.

 Prawdziwa miłość oznacza, że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

 Czy ja tylko nie jestem przypadkiem zupełnie zwykła, mała, pospolita smutna świnia?

 Panie pośle...

 Za każdym rogiem czyha kilka nowych kierunków.