Kochać to znaczy być wrażliwym.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Często ceną szczęścia jesteśmy my sami.
Chodzi o to, aby ofiarować siebie, zrezygnować
z własnego życia, dać je w ofierze, ale nie
z ciężkiego obowiązku czy fanatyzmu,
ale lekko, ochoczo, z miłości.

 Pójdziesz do papierowych miast i nigdy już nie powrócisz.

 Niewiele jest rzeczy, które mogą ci służyć zarówno wtedy, kiedy jesteś dzieckiem, jak i kiedy stajesz się dorosły.

 - Czy nie powinna pani martwić się o własne problemy?
- A co to za frajda? Cudze są o wiele zabawniejsze.

 Ta cisza nie była milczeniem, a tym bardziej nie była spokojem.

 Jasne, teraz gdy dama w zielonym była zajęta przypomniał sobie o mnie.

 Albowiem nie można uważać gestu ani za własność jednej osoby, ani za jej dzieło (nikt przecież nie jest zdolny do stworzenia własnego, całkowicie oryginalnego, należącego tylko do niego gestu), ani nawet za jej narzędzie; w rzeczywistości jest odwrotnie: to gesty posługują się nami; jesteśmy ich narzędziami, ich marionetkami, ich wcieleniami.

 Przypadek rządzi naszym światem tylko wówczas, kiedy mu na to pozwalamy.

 Za każdym razem kiedy zabijasz, umiera część ciebie.