Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.

 Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Tylko niczego się nie da zapomnieć. Po prostu nie da.

 Czego oczy nie widzą, o to serce nie boli, czego uszy nie słyszą, to ich nie oburza.

 Zdawało się, jakby każdy tam w środku na coś czekał: na chłopaka czy dziewczynę, na właściwy moment, na cokolwiek.

 Zawsze powtarzałem, że jest w nim więcej niż wzrok potrafi dostrzec.

 Skrytość to postawa bezpieczna, ale nie pociągająca. Nie sposób pokochać osoby skrytej.

 Cień jest dowodem na to, że istnieje światło. Nie zawsze trzeba się bać cienia.

 Mogę powiedzieć: z czasem człowiek przyzwyczaja się nawet do cudów.

 szanujący swój czas i swoje życie nigdy nie będzie czytał takich bzdur bo odbiorców to oni znajdują chyba tylko wśród niedorajdow życiowych którzy prowadzą tak gowniany swój żywot iz pozostało im tylko zajmowac takimi bredniami jak powyżej

 Miłość zaczyna się wtedy, kiedy szczęście drugiej osoby jest ważniejsze niż twoje.

 Czyż nie jest to przywarą raczej wrodzoną wszystkim ludziom, którzy pospolicie lubią mówić i zdania swoje dawać o tym, co najmniej rozumieją?