- Wolę żyć, umierając, niż umrzeć nigdy nie żyjąc.

 Czasem wyjściem z przepaści nie jest wspinanie się na górę.

 W życiu jest coś więcej do zrobienia niż tylko zwiększać jego tempo.

 Życia trzeba doświadczyć w pełni, a świat stoi przede mną otworem.

 Prawda to dążenie do wyznaczenia z niewiadomej.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.

 Czasami to, co nas otacza, nie nadąża za naszym szczęściem.

 Zwykle to się w nas wypaliło jeszcze nas oczernia.

 Już w chwili narodzin nosimy w sobie nieuchronność odejścia.
Wszystko musi kiedyś przeminąć, zakończyć się, zniknąć bezpowrotnie, albo przejść do innego wymiaru, nieosiągalnego dla nas, pozostających w tym samym miejscu...
Tak, ale Anna była kimś stałym w niestałości świata, nieprzemijającym światłem w szarym dniu, radością, która nie jest tylko przebrzmiałą muzyką, ale dźwiękiem, którym drga każda chwila życia...

 Przyjaciele muszą budzić emocje: inaczej nie są warci twojego towarzystwa .

 Kocham cię. - Jej serce otworzyło się tak szeroko, że myślała, iż pęknie. Tyle radości. Tyle miłości. I cień strachu. Bo teraz już wierzyła w niemożliwe.