- Czasem życie jest naprawdę do dupy. Ale wiesz czego ...

 Jedyny język, jaki byli w stanie zrozumieć, to ten, którego użyliśmy podczas bombardowań. Kiedy (…) ma się do czynienia ze zwierzęciem, trzeba je traktować jak zwierzę.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją.

 Tylko nogami fikać i zęby szczerzyć? A książki to nie łaska?

 Przewietrza płuca, zmywa oblicze, ćwiczy wzrok i łagodzi usposobienie. Płacz sobie, płacz.

 To nadzwyczajne, że wszystko zawsze okazuje się inne, niż się sobie wcześniej wyobrażało.

 Dla niektórych rzeczy warto podjąć ryzyko.

 Jakże tu żyć z czułym sercem na takim świecie.

 Szłam ulicą i chciałam rzucić się pod samochód.

 O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.