Powiedziała mi: Tak bardzo się boję...
Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Nie ma dokumentu, więc nie ma i człowieka.
Wszyscy cierpimy karę za to, czego się wyrzekamy.
...wspomnienie jest również formą spotkania.
Mamy skłonność do dostrzegania tego, co chcemy zobaczyć.
Twoje nagie ciało powinno należeć tylko do tych, którzy zakochują się w twojej nagiej duszy.
Możesz pozwolić by Twój uśmiech zmienił ludzi, ale nie pozwól zmienić swojego uśmiechu.
Ale on nie myślał w każdym razie niewiele.
Jak nie będziesz pił, to się nie upijesz.
Nie, nie twoja. To moja historia. Ty tylko w niej występujesz.
