
Błogosławieni, którzy potrafią śmiać się z własnej głupoty, albowiem będą ...
Błogosławieni, którzy potrafią
śmiać się z własnej głupoty,
albowiem będą mieć ubaw do końca.
Nic mnie tak nie doprowadza do rozpaczy jak opowiadanie bzdur.
Jeżeli wygram, wszyscy uznają mnie za geniusza. Jeżeli przegram, będę wariatem. Tak pisze się historię.
Ostatecznie wszyscy mamy do opowiedzenia tylko jedną historię. Potrzeba całego życia, aby ją przeżyć, ale niekiedy można ja opowiedzieć w niespełna godzinę
[...] miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.
Przez chwilę wierzyłem, że istnieją idee ważniejsze niż samo tylko życie, bo idee pozostają, gdy nas już nie ma. Potem mi przeszło.
Jeśli ktoś kocha książki, chce je przekazywać innym.
Nieważna jest obiektywna ocena bólu, lecz subiektywne cierpienie, jakiego doznajemy.
Nasz umysł nie jest w stanie pokonać pewnej granicy, w końcu wszyscy zaczynamy się powtarzać.
Ten świat jest opętańczo piękny, nie dlatego że jest, ale że ja go tak widzę.
Kto umiejętnie milczy, wydaje się zwykle mądrzejszy niż jest.