Jestem z tobą wszędzie jeśli tylko myślisz o mnie.

 Najpierw martw się o to, jak przeżyć. Później zastanowisz się jak żyć.

 Gdyby istniała taka choroba jak nieuleczalny liberalizm, umarłabyś w dzieciństwie.

 Całe moje życie stanowi jeden wielki wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 I nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są torturowane.

 Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.

 Rozpacz to ciemność i chłód, i samotność. Grzech rozpaczy, o którym mówił ksiądz, to lodowaty grzech odcięcia się od ciepłych, pełnych życia kontaktów z ludźmi.

 Wiedziałam,że to mężczyzna,który nauczy mnie życia. Nawet jeśli w końcu złamie mi serce.

 Prawdy największe są też banalne.

 Człowiek to, co dobre, wynosi z domu, później już tylko to pielęgnuje.