
To takie smutne, gdy książka się kończy.
To takie smutne, gdy książka się kończy.
Strzeż dobroci jak źrenicy oka. Naucz się dawać bez wahania, tracić bez żalu i zdobywać bez chciwości...
Szczęście człowieka psuje, nieszczęście hartuje.
Przyzwyczailiśmy się do wojny, tak jak przystosowaliśmy się do chaosu i wstrząsów rewolucji. Ludzki instynkt przetrwania, jest zaskakująco silny.
Angażowanie się było piekielnie męczące.
... wolność jednocześnie niszczy.
Każdy z nas jest swoim chiroscuro, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerodzić w coś konkretnego, coś realnego.
Czasem lękam się, że jest za dobrze.
Nie zawsze jest tak, jakby się chciało.
Naszym kolorem jest czerń.
Wielka kłótnia, godzenie się we łzach i decyzja, by już nigdy więcej się nie rozstawać.