To takie smutne, gdy książka się kończy.

 ...przeszkadzała mu moja bezczynność, choć to wcale nie była prawda, gdyż zajmowałam się myśleniem.

 Bo miłość jest jak płatek róży- trzyma się gdy kochasz, odpada gdy zdradzisz.

 Mogła żyć już tylko wspomnieniami, dni życia miną i prędzej czy później skończy się wszystko.

 Ludzie mogą się uśmiechać, poklepywać cię po plecach, udawać przyjaciół, ale to jeszcze nie znaczy, że nimi są.

 Jeśli naprawdę Bóg stworzył ludzi, to przy nim spędził trochę więcej czasu.

 Milczenie to przyjaciel, który nigdy nie zdradza.

 Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam.

 Ale jak to zawsze bywa szukając jednej rzeczy, znajdujesz inną.

 Nie chcę zabijać czasu. Chcę chwytać go mocno i odciskać swój ślad na świecie.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?