Chcę być ptakiem, móc odlecieć.

 Ale w tej chwili wszystko wygląda dziwnie, zupełnie jakbym nie nalezała do tego miejsca. A najgorsze, że czuję, że jest takie miejsce, do ktorego należę, tylko zwyczajnie nie umiem go odnaleźć.

 Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 Jestem wolna.

 ...ludzi najbardziej oburzają przywary, które są lustrzanym odbiciem ich własnych.

 Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.

 Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.

 W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.

 Nikt mnie nie wyrywał.
Nie jestem pieprzoną trawą.

 Nie ma biedniejszych ludzi niż ci, którzy nie potrafią docenić dobrobytu w którym żyją.

 - Co się robi, kiedy człowiek zaczyna się bać, że wszyscy go zostawią?
- Trzeba się postarać, żeby zostali.
- A jeśli to niemożliwe albo nie umie się tego zrobić? (...)
- Należy ich uprzedzić i samemu uciec, żeby nie trzeba było patrzeć, jak odchodzą.