Gdy się ucieka, ucieka się jak wilk. Nigdy po ścieżkach, ...

 Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Minuta pojednania więcej znaczy niż całe życie przyjaźni.

 (...) książki przesuwają się po domu, milczące, niewinne. Nie potrafię ich powstrzymać.

 Strach wszystko zabija: rozum, serce, a zwłaszcza fantazję.

 Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Nie cel się liczy, ale sposób
w jaki się do niego dociera.

 W nowym świecie nocą zawładnęły istoty, których obawiają się nawet najgroźniejsze gangi.

 Dziwne, że ludzie nie widzą tego, co mają pod nosem.

 Ale nocą...nocą panuje cisza. A cisza jest gorsza niż hałas, który przynajmniej maskuje brzęczenie myśli.

 Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.