Zapytałam dziecko niosące świeczkę:
- Skąd pochodzi to światło?
Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął.
- Powiedz mi, dokąd teraz odeszło - odparł. - Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi.
Pół roku temu powiedziałabym, że to niemożliwe - kochać dwie osoby równocześnie.
Nie możesz być naprawdę szczęśliwy, jeżeli czasem nie bywasz nieszczęśliwy.
Ja chcę by świat pozostał przynajmniej taki jaki jest bo ja dziewczyno boję się tej wspaniałej i świetlanej przyszłości.
Kłopot z ludźmi dzisiaj polega na tym, że brakuje im godności.
Taki to kraj- mruczał- jedyne co umieją, to buntować się co kilka lat i brzęczeć łańcuchami.
Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.
Teraz nie pora myśleć
o tym, czego Ci brak.
Lepiej pomyśl, co możesz zrobić z tym, co masz.
Pożyję tu jeszcze trochę i zobaczę, co się stanie, pomyślała. Umrzeć zawsze mogę później. Prawdopodobnie.
Żyję tobą, Sky – mówi przy moich ustach. – Tak bardzo tobą żyję.
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.
