Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

 Ludzkie wybory, to wyłącznie znakomicie wystudiowana gra.

 Najgorszą torturą jest czekanie.

 To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.

 Właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze – na sobie.

 Życie polega na tym,
by spędzać razem czas,
by mieć ten czas na wspólne spacery,
trzymanie się za rękę, cichą rozmowę i przyglądanie się zachodowi słońca.

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 Nikt chyba nie miałby przyjaciół, gdyby słyszał, co mówią oni za jego plecami.

 Warto było cię spotkać, aby się dowiedzieć, że istnieją takie oczy jak twoje.

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać

 Kobieta bez miłości, jest jak róża bez zapachu.