Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.

 Co mnie najbardziej martwi to cały ten czas, który straciliśmy.

 Nie wiem, gdzie jest jego miejsce w moim życiu ani gdzie sama chciałabym go umieścić.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Tego nie mogę, czego zrobić nie chcę.

 Tylko zmysły mogą uleczyć duszę, tak samo jak tylko dusza może uleczyć zmysły.

 Przez rodziców i zasrana szkołę człowiek ma później prawie bez przerwy nieczyste sumienie.

 Kiedy siedzisz – siedź, kiedy stoisz – stój, cokolwiek robisz – nie wahaj się. Gdy już dokonasz
wyboru, włóż w to, co robisz swoje serce.

 Może naszą ucieczką jest śmierć.
-Śmierć to także kolejne drzwi, oczywiście. Boisz się śmierci?
-Boję się drogi, która do niej prowadzi. więcej

 Jestem pijana i dawno się nie kochałam.
Mogę nie być normalna...
Ale nie na tyle, aby nie być Twoją.

 Niezrozumienie rodzi nieufność.