-Nigdy nie oceniaj wartości człowieka według jego pozycji.

 Porażka to choroba, na którą lekarstwem jest zwycięstwo.

 Wspomnienia czasem nie dają zasnąć, ale bez wspomnień nie ma czego śnić.

 Tylko jedno ratuje człowieka od szaleństwa: nieświadomość.

 Do napisania dzieła potrzebne dobre pióro; dla osiągnięcia zamierzeń potrzebna rzetelna praca.

 Za każdym razem kiedy zabijasz, umiera część ciebie.

 Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło,
nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Ludzie, ptaki, wszyscy musimy podejmować decyzje.
Życie jest jednak kurewsko ciężkie.

 Strach czyni z człowieka egoistę.