Życie to dla nas wieczne wczoraj.

 Trzeba dużo miłości, żeby się tak nienawidzić.

 Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.

 Nie wierzę w twoje oczy, jak się nie wierzy w niebo.

 Wszystko ma swoją cenę.

 Jestem łagodny jak nowonarodzone dziecię, ale nie lubię, aby mi dyktowano, co mam robić.

 Jestem żonglerem słów, fakirem zdań i magiem myśli.
Wyciągam je za uszy, jak króliki z cylindra

 Gdyby człowiek wiedział, że się przewróci, to położyłby się od razu...

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Nie trzeba skakać do piekła, żeby wiedzieć, że jest tam gorąco.

 Prostota jest seksowna, to wszystko.