Cholera, nienawidzę nadziei bardziej niż Gargamel smerfów.
Cholera, nienawidzę nadziei bardziej niż Gargamel smerfów.
To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.
Jest jedynym człowiekiem na świecie, który kochał mnie dla mnie samej.
Owszem, miała wspomnienia, ale wspomnień nie można dotknąć, poczuć ani przytulić.
Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.
Afryka - to wieczne trwanie.
Może nie była kochana powszechnie, ale była kochana głęboko.
A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...
Przynosisz tyleż radości, ile bólu. Radości, bo oto jesteś ze mną, bólu, bo nie potrwa to długo.
Nie bądź takim rycerzem, z kobiety mam tylko wygląd.
Przerażające, ale niewinni właściwie nikogo nie obchodzą