Myślała o tym, że spotkała – zupełnie przypadkowo – niezwykłego człowieka. Że chciałaby, aby był na zawsze. Na wieczność. Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna jak przy nikim na świecie.
Jesteś mój.
Jesteś moja.
Czekam.
Pragnę.
Chcę ...
Nie myśl o miejscach, w których cię nie ma...
Nie rozumiem, jak to się dzieje, że wszystko się tak gwałtownie zmienia, że kolejne warstwy naszego życia grzęzną pod następnymi. Nie wiem, ile tak można wytrzymać. Kiedyś pewnie wszyscy wybuchniemy.
Jak coś jest śmieszne, to wydaje się przez to mniej groźne. Ten prosty mechanizm radzenia sobie z napięciem, czyli śmiech, działa.
To jest moralny przymus do niemoralności.
Zaśnij, wyśnij o mnie sen.
Łatwiej obiecać niż dotrzymać.
Rzeczywistość jest przereklamowana.
Byli kwintesencją przyciągających się przeciwności.
Potknęłam się o rzeczywistość.
