Nagle zaczynam rozumieć. Igrzyska wciąż trwają.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 (...) niczego nie żałuję, nic nie straciłem, teraz właśnie czuję, jakbym zyskał normalne życie wypełnione drobiazgami, które miałem kiedyś za nic, a teraz wiem, że mogą być źródłem zadowolenia...

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 -Przed śmiercią - powiedział Lalit - nie można uciec. Trzeba ją przyjąć, kiedy nadejdzie.

 Bać się można rzeczy, które od nas nie zależą - przyszłości, ciemności czy kogoś, kto próbuję cię zabić.

 Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.

 Lepiej być martwym bohaterem, niż żywym zdrajcą.

 Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę nie obróci.

 Kochajmy się, ale nie próbujmy posiąść się nawzajem.

 Miłość dobrze się kończy, gdy się nie kończy.