Kiedy ludzie patrzą w ogień, ich oczy są bardzo szczere.
Kiedy ludzie patrzą w ogień, ich oczy są bardzo szczere.
A więc tak wygląda życie, pomyślała. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.
Człowiek nie jest nigdy zupełnie nieszczęśliwy.
Nie można rozłączyć tego, co jest jednością.
Nikt nie może uciec przed głosem swego serca…
Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.
Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.
Dawno. dawno temu, anioł i diablica trzymali w dłoniach rozwidloną kostkę życzeń. Kiedy pękła, świat rozpadł się na dwoje.
Płacz. Krzycz, jeśli musisz, ale nie pozwól by to Cie zniszczyło.
Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.
Bał się liczyć na kogoś poza sobą.
Bał się zawieść na drugiej osobie.
Doszedł do wniosku, że najlepiej będzie mu samemu.