Nie ma niczego za darmo, płaciłem też za miłość.

 W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.

 Czy powinienem poślubić W.? Nie, dopóki nie powie mi pozostałych liter swojego imienia.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną
chwilę. A w każdej było coś wspaniałego.
Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć:
ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 Kiedy patrzymy wstecz, mamy wrażenie, że nasze życie układa się w schemat; każde wydarzenie zaczyna się wydawać logiczne, jakby coś - albo Ktoś - z wyprzedzeniem rozplanowano wszystkie nasze kroki.

 Nie pozostanie nikt, kto by pamiętał Arystotelesa lub Kleopatrę, a co dopiero ciebie. Wszystko, co zrobiliśmy, zbudowaliśmy, napisaliśmy, wymyśliliśmy albo odkryliśmy, pójdzie w zapomnienie, a to (...) zupełnie straci sens. Może ta chwila nadejdzie szybko, a może jest odległa o miliony lat, ale nawet jeśli przetrwamy śmierć naszego słońca, nie będziemy istnieć wiecznie. Był czas, gdy organizmy nie miały świadomości, i nadejdzie czas, gdy znów będą jej pozbawione. Nie myśl o tym, że zapomnienie jest nieuniknione. Wierz mi, że wszyscy tak robią.

 Czemu tracimy tyle czasu na tęsknotę, zamiast po prostu być z naszymi ukochanymi?

 Mało osób ceni przyjaźń, bo mało osób ją odczuwa.

 Lepiej widzieć częściej to złe niż wcale nie widywać dobrego

 Przeszłość jest pierwszym szkicem teraźniejszości.

 Pełen nadziei idziesz zrywać w zimie kwiaty dla swej królowej.