Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Zło rośnie w siłę, gdy się go nie docenia.

 Cieniem każdej miłości jest cierpienie.
Nie można nie kochać, ale jeśli się nie kocha, miłość rozszczepia się na miłość i cierpienie.

 Ta miłość jest tak intensywna, że w ogniu, który pali się we mnie, wszystko, co mam, może zostać spalone.

 Trzeba jednak przyznać, że ostatnio trudno liczyć na rachunek prawdopodobieństwa.

 A błądzić jest rzeczą ludzką,
a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.

 Świat wokół nas jest światem cieni, Danielu, a magii w nim za grosz.

 Zawsze byłem zdania, że człowiek jest inteligentny. To ludzie są głupi.

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?

 Trochę Względów, trochę Troski o Innych. W tym cała rzecz. Tak przynajmniej mówią.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.