Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 W co motłoch bez dowodów uwierzył, jakże byśmy to mogli dowodami obalić?

 Dlaczego mniejszość ma się poddawać woli większości?

 To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

 Daj komuś ogień, a będzie mu ciepło przez jeden dzień, ale wrzuć go do ognia, a będzie mu ciepło do końca życia.

 Każdy wie najlepiej, gdzie go trzewik ciśnie.

 Chwile zlewają się nieprzerwanie w strumień, którego czasem nie można ogarnąć.

 Jak zwykli mawiać elyńscy kupcy, w życiu potrzebna jest wyłącznie pewność siebie, wiedza i mnóstwo bezczelności.

 Kiedy nie można dodać dni do swojego życia, trzeba dodać życia swoim dniom.

 Tak to już jest z marzeniami. Życie podcina im skrzydła.

 Zadaj sobie trzy pytania, Tatiano, i dowiesz się, kim jesteś. Spytaj siebie, w co wierzysz. Spytaj siebie, czy masz nadzieję. I najważniejsze: spytaj siebie, kogo kochasz? [...] Już wiem, kim jestem, pomyślała, biorąc go za rękę. Mam na imię Tatiana. Wierzę w Aleksandra. To on jest moją nadzieją. I kocham go nad życie.