
Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.
Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.
Wiedziała, że otwarcie przed nim serca nawet o cal równa się zażyciu szczypty silnie uzależniającego narkotyku.
Gdy zamknie się książkę, trzeba znów powrócić do rzeczywistości.
Jak zwykle to, co najistotniejsze, zostało postanowione, nim się wszystko zaczęło, a kiedy się zaczęło, było już za późno.
Łatwo być szydercą, jednak dużo trudniej o konstruktywne rozwiązanie problemu.
Będzie bolało znacznie mniej stracić cię, jeśli nigdy nie będę cię miała.
Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta.
W przypadku człowieka, na którym tak bardzo ci zależy, ból jest równie intensywny jak wcześniej szczęście.
[...] im dłużej panuje cisza, tym trudniej ją przerwać.
Musieliśmy grać kartami, jakie zostały nam dane, wszyscy.
Walcząc w bitwach mogliśmy wygrać.
Dobre uczynki prowadzą do szczęścia, złe do cierpienia...