Słowami także można uderzyć. Nawet silniej niż pięścią.

 Radośnie jest czynić dobro. Radość powiększa się, kiedy wiesz, że nikt nie zna twoich dobrych uczynków.

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.

 Żałuję, cóż to za słowo. Poszedłbym na bosaka na koniec świata, gdyby można to odwrócić.

 Nie można przygotować się na pożegnanie.

 Żałować własnych doświadczeń to zatrzymać swój rozwój. Wyrzekać się ich, to wkładać kłamstwo w usta swego życia. To tyle zaprzeczać własnej duszy.

 Łatwiej mówić pewne rzeczy, kiedy nie widzi się swoich twarzy.

 Nie odczuwam już potrzeby przeżywania czegoś więcej niż to, czego do tej pory doświadczyłem. Tak bardzo pragnę jedynie zatrzymać to, co już mam.

 Kiedy w pewnej chwili zapytałam Niemców,
dokąd nas prowadzą, ze śmiechem
odpowiedział nam, że idziemy do Pana Boga.

 Człowiek wewnętrznie niespokojny nie może być szczęśliwy.

 Był poetą, miał więc prawo wzdychać, ile chciał.