Ludzie często giną, Aleks. Jesteśmy zrobieni z bardzo nietrwałego materiału.

 (...)zmieniałem się w kałużę głupoty.

 Człowiek niechętnie wierzy w
cudze cierpienie (jak gdyby ono
było jakimś zaszczytem)

 Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.

 Musisz odnaleźć nadzieję i nieważne, że nazwą ciebie głupcem.

 Długa choroba rodziców zniechęci najbardziej przywiązanego syna.

 ... im więcej świeczek na torcie, tym trudniej coś zmienić.

 - Kiedy zacznie się wiec? - pytam.
- Nie wiesz? Już trwa.
Czuje się jak w szkole. Dlaczego zawsze wszyscy skądś wszystko wiedzą, a ja nie. To jak zły sen. "Do kiedy trzeba zaliczyć chemię? - Nie wiedziałeś? Do wczoraj.". A potem tak samo przez całe życie.

 Miałem ochotę zniszczyć coś pięknego.

 Stał się kłopotem i ikoną tej części świata.

 I to jest tylko we mnie, czego nie ma.