Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.
Spiski wewnątrz spisków, ale i tak wszystkie drogi prowadzą do smoczej paszczy.
Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.
Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.
Słuchając jego słów, pomyślałem, że jedyne, co mogłoby mi dać zadowolenie, to gdybym podpalił cały świat i spłonął razem z nim.
Dyscyplinę budują konsekwentnie realizowane małe akty odwagi.
Miałem u stóp cały świat. A ponieważ byłem sobą, wszystko to spieprzyłem.
Ja jestem czarną owcą rodziny i jestem z tego dumny jak cholera.
Pesymista narzeka na wiatr; optymista oczekuje na zmiany; realista dostosowuje żagle.
Przecież to niemożliwe, abyśmy się tu znajdowali po to, aby nie móc "być".
I musiałem przeżyć to, co przeżyłem, bo na końcu tej męczarni czekałaś na mnie ty.
