A może świat nas dogania?
A może świat nas dogania?
Na mnie się nie złości, mnie się wielbi!
Póki go kochałam, to tak cudownie poprawiał włosy. Nagle patrzę: Jezu, jak on głupio poprawia te włosy.
Nie można poważnie planować przyszłości, odrzucając przeszłość.
Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?
Miłości też trzeba się nauczyć,a ja o tej sztuce nie miałem pojęcia.
Bez autorów wydawanie książek byłoby znacznie łatwiejsze.
Nie buduj domu na piasku.
Zawsze miło jest wiedzieć, że ktoś ma gorzej od nas. Ktoś przecież musi być tyłkiem tego świata.
Nie pytaj, jeśli nie chcesz znać odpowiedzi.
W szczęściu przychodzi taka chwila, gdy jest się samotnym w tłumie.