Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Czasem chwila ciszy potrafi powiedzieć o człowieku więcej niż tysiąc bezsensownych słów.

 Staję się wrogiem ludzi, kiedy tylko mam z nimi styczność.

 Patrzenie na chmury pod słońce jest bolesne, ale jak większość rzeczy, które przynoszą ból, pomaga.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę...

 Nic nie jest twoje, jeśli nie potrafisz się tego wyzbyć.

 -Nienawidzę ich - odparł. -
Ale próbuję nienawidzić wszystkich. W ten sposób nie ryzykuję,
że pominę kogoś,
kto na to szczególnie zasługuje.

 ...posiadanie męża i dzieci równa się przepierce mózgu, człowiek staje się czymś w rodzaju głupiego niewolnika w małym, totalitarnym państewku.

 Nie możesz się uwolnić od swego przeznaczenia.

 Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.

 Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.