
Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.
Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.
Czasem chwila ciszy potrafi powiedzieć o człowieku więcej niż tysiąc bezsensownych słów.
Staję się wrogiem ludzi, kiedy tylko mam z nimi styczność.
Patrzenie na chmury pod słońce jest bolesne, ale jak większość rzeczy, które przynoszą ból, pomaga.
W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę...
Nic nie jest twoje, jeśli nie potrafisz się tego wyzbyć.
-Nienawidzę ich - odparł. -
Ale próbuję nienawidzić wszystkich. W ten sposób nie ryzykuję,
że pominę kogoś,
kto na to szczególnie zasługuje.
...posiadanie męża i dzieci równa się przepierce mózgu, człowiek staje się czymś w rodzaju głupiego niewolnika w małym, totalitarnym państewku.
Nie możesz się uwolnić od swego przeznaczenia.
Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.
Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.