Mawiała, że opowieści pozwalają lepiej zrozumieć świat.

 Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.

 Miłość powinna być nieszczęśliwa: okropna, niepewna, przerażająca, wspaniała a jednocześnie zawiła. Po tym właśnie się poznaje, że jest prawdziwa.

 Ja wolałabym mieć złamaną rękę niż złamane serce, bez względu na okoliczności.

 Miarą twej wiary jest miara bólu, który potrafisz znieść.

 Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.

 Nigdy się nie tłumacz. Przyjaciele tego nie potrzebują, a wrogowie i tak nie uwierzą.

 W końcu kocha się to, czym się nigdy nie będzie.

 Nic nie możemy na to poradzić, że stwarzając czas - niszczymy siebie.

 Nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo. Są tylko pojedynczy mężczyźni, kobiety i rodziny.

 Nie to dobre co dobre, ale co polubisz.