Mogę powiedzieć: z czasem człowiek przyzwyczaja się nawet do cudów.

 To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.

 (...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.

 Cóż warta jest miłość, jeżeli ktoś może odrzucić ją od siebie jak niepotrzebny śmieć?

 Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.

 Łzy nie mają nic wspólnego ze słabością.

 Bo wdzięczność z wdzięczności zawsze się rodzi.

 "Śmierć to tylko kolejna ścieżka, którą wszyscy musimy podążyć. Znika szara, deszczowa zasłona tego świata i wszystko spowija srebrzysty blask. A potem widzisz białe wybrzeże. I to, co za nim… daleką zieloną krainę, skąpaną w blasku wschodzącego słońca."

 Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny.

 Piękne kobiety przyciągają mężczyzn, którym za bardzo zależy na wyglądzie, a za mało na tym, co ważne.

 Redukowanie żywego człowieka do wyobrażenia o nim jest formą przemocy.