Nieposkromiona ludzkość jest niczym plaga, nowotwór...

 Zbyt wielu ludzi gra i udaje w życiu, nosi maski i zatraca się w tym.

 Ludzie lubią słucha komplementów, zwłaszcza jeśli wydają się szczere...

 Wszystko co nas naprawdę formuje, to cierpienie. Tylko trzeba zrobić z tym coś dobrego...

 Człowiek nigdy nie wie na pewno, jakie miejsce zajmuje w czyimś życiu.

 Może i jestem posłańcem niebios, ale nie jestem doskonały.

 Moje miejsce jest obok ciebie, twoje obok mnie.

 Pomocy, znów to zrobiłam.
Byłam tu już wcześniej wiele razy.
Dziś znowu zrobiłam sobie krzywdę.
A najgorsze jest to, że nie mogę nikogo za to obwinić.

 Dlaczego przeszłość musi koniecznie umrzeć, aby stała się możliwa do zniesienia?

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?

 Bóg każdemu objawia się inaczej, aby łatwiej trafić do jego serca.