Kapelusz sombrero, a w kieszeni zero.

 Idealny świat jest podróżą, nie miejscem.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

 Odciął jej skrzydła, uśpił motyle i potłukł duszę.

 Jak ludzie mogą być tacy głupi? Jakby trzymali się swojej ignorancji, bo znajomo pachnie.

 Siedzisz mi w głowie tak,
jak potrafią tylko nieobecni…

 Choroba to cena, jaką dusza płaci za zajmowanie ciała, jak lokator płaci czynsz za mieszkanie, w którym żyje.

 Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.

 Ty wiesz co ja robię?
- Wiem.
- I nie przeszkadza ci to?
- Pewnie, że mi przeszkadza - powiedziałem. - Ale wolno mi się w kimś kochać, nawet jak coś przeszkadza. Zawsze zresztą coś przeszkadza

 jesień już Panie a ja nie mam domu
i coraz trudniej o siebie (...)

 Słuszna nadzieja wzlata na skrzydłach jaskółczych, czyniąc z królów – bogów, a z prostaczków – królów.