Cisza to spokój.

 I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.

 O miłości nie należy mówić ani pisać, trzeba ją przeżywać.

 W ciszy słychać więcej, w samotności więcej widać.

 -Idź spać.
-Idź do diabła.
Zgrzyta zębami. Idzie do drzwi.
-Jestem już w połowie drogi.

 Każdy wybiera sobie raj, który jest piekłem dla innych.

 Jeszcze nie jest za późno, jeśli się kocha, nigdy nie jest za późno.

 Nie pamiętam o czym powinnam pamiętać.

 (…) niezwykłość wydarzenia nie świadczy o tym, że nie może ono zaistnieć.

 Zadurzyć się to stworzyć sobie w sercu czyjś wyidealizowany obraz.

 Nie zakochałaś się w nim raz na zawsze.
Zakochujesz się za każdym razem gdy go widzisz.