Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty ...
Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.
Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.
Ludzie, którzy twierdzą, że nie interesują ich błahostki, nigdy widać nie spali w pokoju, w którym był choć jeden komar.
To, że jestem mną i nikim innym, jest jednym z moich największych walorów. Emocjonalne rany są ceną, którą płaci się za bycie niezależnym.
Kobieta jest często natchnieniem do rzeczy wielkich, których spełnieniu przeszkadza.
Jak długo powinniśmy próbować? Do skutku.
Wieloletnia przyjaźń także jest miłością - i to pełniejszą niż każda inna.
Własny głos słyszy się gardłem, lecz własne życie można usłyszeć tylko własnym sumieniem.
Tam gdzie rodzą się wątpliwości, nie ma bezpieczeństwa.
W świecie pełnym nienawiści ciągle musimy mieć nadzieję.
W świecie pełnym zła, wciąż musimy być pełni otuchy.
W świecie pełnym rozpaczy, nadal musimy mieć odwagę, by marzyć.
W świecie zanurzonym w nieufności, my ciągle musimy mieć siłę, by wierzyć.
Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.